Hulp vragen is lastig. Je stelt je kwetsbaar op. Wat zullen ‘ze’ denken?
Er heerst een soort collectieve overtuiging dat je pas om hulp vraagt wanneer je omvalt of ‘echt’ iets zichtbaars mankeert. En zelfs dan is toegeven dat het even niet meer lukt niet makkelijk.
In plaats van hulp vragen geef je liever. Je bent beter in het zorgen voor anderen dan dat je voor jezelf zorg. Geven voelt zo comfortabel. Maar is het uiteindelijk wel zo comfortabel? Ga je door, tot het niet meer gaat? Tot je lijf gaat protesteren. Tot je moet toegeven dat het niet meer gaat? Maar wie zorgt er voor jou? Diegene die dat het beste kan doen, ben jij zelf. Zorg dat jij zelf in balans bent, zodat je aan jezelf en aan anderen kan geven.
Kun je hierbij wel wat hulp gebruiken? Of ben je nieuwsgierig wat ik voor je kan betekenen? Neem vrijblijvend contact met me op -> Tel. 0485-454768